يكي از قديمي‌ترين عباداتي كه در تمامي اديان گذشته وجود داشته، نماز است. در برخي از روايات به نماز تعدادي ازانبياءالهي ازادمتا خاتم اشاره شده است كه برخي از آنها به اين شرح است:
۱- نماز آدم: از صُحُف ادريس نقل شده كه در نخستين روز اقامت آدم و حوا در زمين، خداوند، نماز عصر و مغرب و عشاء را مجموعاً ۵۰ ركعت به آدم واجب كرد.
۲- نماز شيث: وقتي آدم فوت كرد شيث او راغسلداد و بر وي نماز خواند.
۳- نماز ادريس: در روايت امام صادق به يكي از ياران خود سفارش مي‌فرمايند: وقتي به مسجد كوفه شرفياب شدي به مسجهدسهله نيز برو در آنجا نماز بخوان و از خدا طلب حاجت كن زيرا مسجد سهله خانهٔ ادريس است كه در آن خياطي مي‌كرد و در آن نماز مي‌خواند.
۴- نمازنوح:كشتي نوح داراي پنجره‌ها و سوراخهايي بود كه از آن نورخورشيد به داخل منعكس مي شد و از اين طريق وقت نماز را تعيين مي‌كردند.
۵- نماز شعيب: در آيهٔ 87سوره هود آمده است: (قَالُواْ يا شُعَيْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ في أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرشيدُ) ﴿۸۷﴾«گفتند اي شعيب آيا نمازت به تو دستور مي‌دهد كه ما آنچه را پدرانمان مي‌پرستيدند ترك گوييم و آنچه را مي‌خواهيم، در اموالمان انجام ندهيم؟ كه همانا تو مرد بردبار و رشيدي هستي.»
اين جمله گفتار مردم مدين در ردّ حجّت شعيب است. اهل مدين دعوت شعيب را مستند به نماز او كردند، چون در نماز دعوت به معارضهٔ با آن قوم و كم فروشي آنهاست و اين همان سرّي است كه آنها از آن اينگونه تعبير كرده‌اند؛ «اَصَلاَتُك تَامُرُكَ اَن نَترُك...» يعني آيا نمازت، تو را امر كرده كه ما بت‌پرستي را ترك كنيم.
۶- نماز الياس: روزي الياس به گريه و زاري درآمد. خداوند به فرشته مرگ فرمود: از الياس سؤالي كن كه سبب گريه‌ات چيست؟ براي دنيا است و يا مرگ؟ الياس جواب داد نه اين است و نه آن است، بلكه گريهٔ من بخاطر اين است كه ديگر زنده نخواهم بود تا به ذكر و مناجات خدا پردازم. خداوند به فرشته‌اش فرمود: از او دست بردار و روح او را قبض نكن چرا كه او زندگي را براي بندگي و ذكر مي‌خواهد
- ۵۶۹ بازديد
- ۰ نظر